Aankomst en de eerste dag.

Vrijdag ben ik dan eindelijk aangekomen op het vliegveld in Manilla. Met een ouder stel het vliegtuig verlaten en samen met hun de bagage opgehaald, daarna door naar de plaats waar Lisanne mij samen met Rhea op stond te wachten. De Filipijnen binnen komen dat gaat niet zo makkelijk, ik kreeg een hele ondervraging en mocht uiteindelijk gelukkig doorlopen daar kreeg ik het wel even heet van hoor! Lisanne en Rhea waren niet alleen er waren twee meisjes van ACAP mee en de persoonlijke taxichauffeur van Didit! Wat een aardige mensen en wat een gezelligheid. Mijn koffer en tassen werden direct uit handen getrokken, ze wilde allemaal helpen! Ik liet het toe maar hield ze toch wel een beetje in de gaten haha.

Onderweg naar ons appartement heb ik mijn ogen uitgekeken, wat een drukte en wat een armoede in Manilla! Wat eigenlijk maar een kwartiertje rijden zou zijn was door de drukte ruim 1 uur! Lisanne en ik keken elkaar aan en zeiden tegelijk dat we heel blij waren dat wij hier GEEN auto hoefden te rijden!

Uiteindelijk aangekomen in het appartement wat is het prachtig! We hebben alles erop en er aan en voelen ons zeker op ons gemakt. Het voelt veilig en er zitten goede sloten op de ramen en deuren! Na een lange reis onze koffers uit gepakt, wat gegeten en nog even een spelletje gedaan. Bizar dat we hier nu voor 10 weken gaan leven bedacht ik me. Nog even snel douchen en de was gedaan (hier is geen warm water dus dat was echt heel koud). Daarna lekker ons bedje in! Ofja lekker, het is hier dag in dag uit chaos dus een stille nachtrust kun je hier wel vergeten.

We werden gelukkig wel pas om 11:30 wakker (voor jullie 4:30). We hebben wat ontbeten en zijn toen richting ACAP gegaan. Wat een warm welkom! Alle kindjes willen je hand vast houden en je gewoon elke keer even aanraken heel lief! De teacher heeft ons bij een les voor de ouders gezet, de ouders leerden vooral over hoe belangrijk normen en waarden zijn. Filipijnen zijn hele lieve mensen met echt een goed hart. Ze zijn dan ook wel heel erg gelovig! We hebben 1,5 uur met de les mee kunnen luisteren de moeders vonden ons dan ook heel interessant! Dat deze mensen in armoede leven is haast niet voor te stellen, ze hebben goede kleren aan en zien er redelijk verzorgd uit. Het enige wat mij heel erg opviel is dat ze allemaal rotte tanden hebben of geen tanden. Daaraan zag je voornamelijk de armoede.

Nadat we daar zijn geweest hebben we samen met Didit grote boodschappen gedaan, de winkel is 5 minuten lopen maar zoals Didit zelf zei “I am lazy so we take my taxi’’ hier zeiden Lisanne en ik natuurlijk geen nee tegen! We hebben de nodige spulletjes gekocht en zijn toen lekker gaan koken. Het was heerlijk!

Morgen neemt een student van ACAP ons mee uit, waarheen? Geen idee, we laten ons verassen het is een heel aardig meisje en ze is ook 19 jaar! Hier is het inmiddels 20:15. We doen vanavond rustig aan lekker een boekje lezen en een spelletje en weer heerlijk onder de koude douche! Brrr.

Tot de volgende keer!