De reis die mijn leven veranderden

over 2 dagen is het echt zo ver, ik ga de Filipijnen verlaten. Gelukkig staat er zaterdag nog een nieuw avontuur op mij te wachten ik ga namelijk nog 10 dagen rondreizen in Thailand samen met mijn twee zussen! Dit is dus mijn laatste reisverhaal over de Filipijnen en hierin vertel ik jullie hoe ik deze 10 weken heb ervaren. 

Toen ik aan mijn reis begon had ik nooit gedacht dat ik me zo thuis zou voelen en dat de tijd hier zo snel voorbij zou gaan. Met open armen werden wij ontvangen, liefde volle, zorgzame en warme mensen dat zijn de Filipino's  zeker. Ik heb mij nog nooit zo welkom gevoeld als hier. Prachtige uitstapjes hebben we mogen mee maken waar we dan ook intents van hebben genoten. Zoveel schik gehad en zoveel bijzonders gezien en gedaan. Onze stage was zo mooi en zo bijzonder, ik ben zo dankbaar dat ik dit heb mogen ervaren en dat ik deze herinnering voor altijd bij me mag dragen. En dan heb je nog het hele team van ACAP wat waren dit bijzondere mensen en wat hebben ze goed voor ons gezorgd! Geen enkel moment heb ik het gevoel gehad dat ik naar huis wilde want deze lieve mensen lieten het voelen als thuis. Een ding weet ik heel zeker, ik heb hier geen heimwee gehad maar ik ga zeker heimwee krijgen naar mijn nieuwe thuis ACAP. Het afscheid was moeilijk en het brak je hart om te zien hoe moeilijk de kindjes het ermee hadden hun verdriet ging door merg en been. Even dacht ik moet ik wel gaan? Doe ik daar wel goed aan? Maar helaas komt aan al het moois een eind en mijn taak hier zit er op. in iedergeval voor nu want ik kom terug ik weet nog niet wanneer, maar ik ga dat staat vast.

Het is afgrijselijk om te zien hoe mensen hier moeten leven. Of beter gezegd: moeten overleven. Tijdens bezoeken aan slobbenwijken heb ik gezien hoe hoog de nood is. Veel gezinnen leven in armoede wegens werkeloosheid. Geld voor voedsel is er niet altijd en de meeste leven in een huisje gemaakt van houd, golfplaten en afval. Het mooie leventje dat wij hebben moeten we koesteren en moeten we zo dankbaar zijn. Ik heb met eigen ogen gezien hoe het leven in een slag anders kan zijn en hoe hard de wereld is. Ik heb leren leven met voor mijn doen al weinig maar voor deze mensen is dat nog steeds zo veel. Wij  hadden wat nodig is om te over leven en dat is meer dan genoeg, al die luxe is nergens voor nodig. Je kunt ook gelukkig zijn zonder dat je alles moet of wilt hebben. We hadden een douche en water, een bed, een keuken, eten, ons eigen plekje en het belangrijkste is wij hebben een plek om naar huis te gaan, waar we veilig zijn, waar eten voor ons klaar staat en waar je ten aller tijden terrecht kunt. Deze dingen die zo simpel lijken hebben zoveel mensen niet. Wat voor ons weinig is, is voor deze mensen luxe en dit besef ik mij nu maar al te goed. 

Nu ik terug kijk op deze 10 weken kan ik zeggen dat dit het mooiste avontuur van mijn leven was. Ik heb hele mooie, maar ook hele moeilijke situaties meegemaakt. De ergste dagen van mijn stage vond ik de sloppenwijken. Verschrikkelijk om de armoede met eigen ogen te zien. Maar ik heb ook kunnen zien hoe ACAP het tweede thuis is voor deze kindjes. Waar ze zichzelf kunnen zijn en waar ze zich veilig voelen. Waar ze eten en drinken krijgen, waar ze kunnen douchen, waar ze kunnen spelen, waar ze de kans krijgen om naar school te gaan om hun toekomst rooskleurig te gemoed te gaan en het aller belangrijkste ze krijgen de liefde die ze verdienen. Alles wat ze nodig hebben kunnen ze bij ACAP krijgen. Wat wij hier hebben gedaan is ontzettend dankbaar werk. De kinderen zeggen het niet met woorden, maar hun glimlachjes zeggen meer dan duizend woorden. Ik zal nooit meer hun mooie glimlachjes vergeten, de vele kusjes en knuffels die ik kreeg, hoe ik grote zus werd genoemd en hoe ik elke dag weer met open arme werd ontvangen. Ze hebben een bijzonder stukje van mijn hart veroverd. Het moeilijkste is om na al die weken weer naar huis te gaan en te weten dat je deze kindjes niet ziet opgroeien. Maar mijn Filipijnse familie heb ik voor altijd bij me en ze zitten voor altijd in mijn hart ❤